Nog geen donor? Meld je direct aan!
Abedullah is lid van de jongerenvereniging binnen de Ahmadiyya-moslimgemeenschap. Deze jongerenvereniging zocht in 2021 contact met Sanquin met de vraag of het ook mogelijk was om in groepsverband te komen doneren.
“Toevallig wilde ik mezelf al individueel aanmelden als donor”, zegt Abedullah. “Vanuit mijn geloof hoor ik mijn medemensen te helpen. Bovendien werd ik getriggerd door alle nieuwsberichten over oorlog in de wereld, daar wilde ik iets positiefs tegenover zetten. Toen ik hoorde van het plan om als groep te gaan doneren, heb ik me daarbij aangesloten. Het is veel motiverender om samen te gaan.”
Interessant gesprekje
In augustus 2021 kwam Abedullah samen met bijna 100 jongeren van zijn vereniging naar de Baitul Afiyat Moskee in Almere. Daar werden zij voor het eerst gekeurd als plasmadonor, in de Sanquin Bloedbank op wielen die speciaal voor hen daarheen was gereden. Abedullah: “Ik had een interessant gesprekje met de keuringsarts. Ik heb albinisme en vroeg me af of mijn plasma eigenlijk wel bruikbaar was daardoor. Dat was gelukkig geen enkele belemmering. Er werd ook een beetje bloed afgenomen voor wat tests om te onderzoeken of ik geschikt was als donor.”
Geschikte ader
Abedullah bleek inderdaad prima geschikt te zijn als donor. “Voor mijn eerste donatie was ik een beetje zenuwachtig, omdat ik angst voor naalden heb. Bij die eerste keuring was het wat lastiger om een geschikte ader in mijn arm te vinden om aan te prikken. Maar de tweede keer ging het gelukkig helemaal goed. Ik ben blij dat ik me over mijn angst heen heb gezet en dat ik niet ben flauwgevallen.”
Tintelend gevoel
Eigenlijk viel het allemaal reuze mee, constateert Abedullah. “De mensen zijn heel aardig, je krijgt wat te eten en te drinken, het is allemaal heel relaxed. En ze houden je goed in de gaten. Het plasma wordt in een machine gescheiden van je rode bloedcellen, die weer terug je lichaam in gaan. Dat gaf bij mij een beetje vreemd, tintelend gevoel. Dus hebben de medewerkers hem wat lager gezet voor mij.”
Stok achter de deur
Hij weet nog niet precies hoe vaak hij denkt te komen doneren – “ik moet nog ontdekken wat een prettig ritme is voor mij” – maar terugkomen zal Abedullah zeker. “We willen steeds een groepje jongens verzamelen, die in een paar auto’s gezamenlijk naar de bloedbank rijden voor een donatie. Dat is gezellig en het helpt je bovendien om te blijven komen. Iedere keer samengaan is misschien niet altijd haalbaar. Maar het is een goede stok achter de deur. Ze hebben ons plasma hard nodig, heb ik begrepen, onder andere voor het maken van geneesmiddelen. Mooi toch dat je zo eenvoudig andere mensen kunt helpen?”