Ook bloeddonor worden? Meld je aan en red een leven!
In juli 2016 kwam Juliette met een keizersnede ter wereld. Omdat Annemieke aardig wat bloed had verloren, moest ze wat langer op de uitslaapkamer blijven voordat ze met haar man en dochter werd herenigd. Ze weet het nog als de dag van gisteren: “So far so good, dacht ik. Het grote genieten gaat beginnen. Eenmaal op de kraamafdeling werd ik heel duizelig. Mijn man draaide zich om bij het raam en zag ineens dat mijn bloed via de lakens op de grond liep. Hij drukte direct op de noodknop en voor ik het wist stonden er acht, negen man om me heen en waren de poppen aan het dansen.”
“Ik heb heel wat mensen wakker gehouden die nacht.”
“De artsen bleven me bij bewustzijn houden en overlegden dat er bloed moest komen. Er was echter niet genoeg van mijn bloedgroep op voorraad waardoor er ’s nachts een auto van Sanquin met gillende sirenes naar het ziekenhuis is gereden. Daarnaast is mijn gynaecoloog ’s nachts gebeld voor overleg en is er een interventieradioloog uit bed gebeld om stents bij mij te komen plaatsen om het bloeden te stoppen. Zij had helemaal geen dienst en is speciaal voor mij naar het ziekenhuis gekomen. Ze maakte nog een gebbetje dat het maar goed was dat ze die avond niet gedronken had.” Met terugwerkende kracht kan Annemieke er wel om lachen: “Ja, haha, ik heb heel wat mensen wakker gehouden die nacht.”
“Bloed is levenskracht.”
Annemieke is niet iemand die het voorval het liefst wil vergeten en achter zich wil laten. Ze wil het juist betekenis geven in haar leven. “Ik voel het als een tweede leven” zegt ze. “Bij mij is er die nacht echt een knop omgegaan. Ik weet nog heel goed dat ik naar de operatiekamer werd gereden en dat ik dacht: ‘Wat er ook gebeurt, ik ga mijn meisje grootbrengen en ik wil door. Ik heb net het grootste geluk ervaren en dat laat ik niet schieten. Ik ga er alles aan doen om er voor haar te zijn.’ En dat kan ik doordat andere mensen bloed hebben gedoneerd. Ik kan daar nog steeds emotioneel van worden. Ik ben enorm dankbaar dat er mensen zijn die in hun dagelijks bestaan de tijd nemen om dit te doen. Zonder hun gift was ik niet meer in leven, want als je bloed verliest, verlies je eigenlijk je levenskracht. Bloed is de substantie in je lijf die alle voedingsstoffen en energie, ofwel alles wat je nodig hebt, bij je organen brengt. Ik heb dus letterlijk levenskracht gekregen van anderen. Ik vind dat een bijzondere gedachte. Mensen die dat belangeloos doen, puur en alleen voor een medemens. Daar komt liefde bij kijken en dat vind ik heel mooi.”
