Ook bloeddonor worden? Meld je aan en red een leven!
“Prostaatkanker is een vervelende ziekte, want je hebt geen pijn en merkt niet dat je ziek bent”, vertelt Fred. “Ik moest in het najaar van 2015 heel vaak plassen en ik dacht aan een oudemannenkwaal. Vervolgens wacht je natuurlijk veel te lang en uiteindelijk ga je dan langs de persoon waar je eigenlijk nooit komt: de huisarts. Die constateerde dat mijn prostaat niet goed was en stuurde me door naar het ziekenhuis. Nu, vier jaar later, heb ik net mijn vijfde chemo gehad. De vooruitzichten zijn onduidelijk. We volgen het protocol van medicijnen dat je hiervoor krijgt. Je doet eerst A en dan B, C, D, E en F en dan houdt het een beetje op. Ik zit aan het slot. Of er na deze chemo nog wat is, weten we niet. De kanker neemt ook niet af maar staat een beetje stil en dat is op zich positief. Maar als deze chemo niet werkt, kan de kanker hard groeien en dan weet je het niet. Heb ik nog een half jaar, negen maanden, anderhalf jaar?”
“We hebben geen tijd om verdrietig te zijn.”
“Mijn oncoloog weet het ook niet en waarom zouden we dan wat roepen? Elk lijf is ook weer anders. Dus misschien kun je ook zonder medicijnen nog een tijdje door. Het is wat het is. Ik leef er al vier jaar mee. Zo las ik laatst in ‘Helden’ een mooi interview met sportvrouw Bibian Mentel die iets zei in de geest van ‘We hebben geen tijd om verdrietig te zijn. Laten we de tijd die we hebben goed gebruiken.’ Dat vond ik prachtig. En zo is het ook een beetje. Elke dag is mooi en ik doe heel veel. Altijd gedaan. Zo heb ik in 2017 meegedaan aan het televisieprogramma 'Marathon tegen kanker' van KWF. In 2019 organiseerde ik 'Running stairs for cancer' om prostaatkankeronderzoek mede mogelijk te maken. Samen met mijn gezin doe ik van alles voor goede doelen. We zijn echt mega-actief en dat is tof. De chemo’s maken me echter wel heel moe. Ze slopen mijn goede bloedcellen en laten de Hb-waarde in mijn bloed flink dalen. Ik heb gewoon een tekort aan rode bloedcellen, maar gelukkig krijg ik regelmatig bloed van donors. Even energie tanken noem ik het. Zo’n energieboost is erg lekker en dan kan ik weer vooruit. Zo fijn dat dit kan. En zo geweldig dat er donors zijn!"
“Zet negativiteit om in iets moois.”
Hoe ziek ook, Fred blijft altijd positief. “Precies”, zegt hij. “Ik geloof in positiviteit. Elk geval is natuurlijk anders. Maar ik zeg altijd ‘Pak elke dag het leven.’ We hebben allemaal weleens verdriet en dat mag ook, maar probeer er zo veel mogelijk uit te halen. Kijk, mensen worden ruim tachtig tegenwoordig. Voor mij geldt: haal ik wel of niet de 61? Maar wie heeft er nou meer geleefd? Daarom probeer ik altijd het negatieve om te zetten in iets moois. Het moet natuurlijk ook in je natuur zitten maar ik geloof er heel erg in. Ik hoop dat het mij nog een tijdje op de been houdt. Voorlopig gaat het goed en geniet ik van de liefde, vriendschap en het geluk om mij en mijn gezin heen. Elke dag weer opnieuw.”
Fred Guurink is helaas overleden op 18 april 2020.
Dit interview kwam tot stand in samenwerking met Kanker.nl. Meer informatie over prostaatkanker: https://www.kanker.nl/prostaatkanker