Ook bloeddonor worden? Meld je aan en red een leven!
Lia was al maanden vermoeid, wat ze aanvankelijk toeschreef aan haar drukke praktijk als coach bij psychische problematiek. Tot ze ook last kreeg van pijn onder haar ribbenboog. De huisarts stuurde haar door naar het ziekenhuis, waar artsen constateerden dat ze een bijniercarcinoom had. “Ik werd er compleet door overvallen”, zegt Lia. “Het schijnt een vrij zeldzame vorm van kanker te zijn, de oorzaak weten ze ook niet. Maar het was wel duidelijk dat de tumor weggehaald moest worden.”
Voorzorg
Het zou een risicovolle operatie zijn, omdat de tumor dicht tegen haar lever aan lag, waarschuwde de chirurg. Lia: “Uit voorzorg zou er bloed voor me klaar liggen op de OK. De arts zei: ‘Ga er maar vanuit dat u dat nodig zult hebben.’ Dat bleek te kloppen. Tijdens de operatie werd een ader geraakt en verloor ik 3,5 liter bloed. Zelf heb ik daar niks van meegekregen. Later, tijdens mijn herstel, ontving ik nog een keer een bloedtransfusie. Het beeld van die donkerrode bloedzak vond ik eerlijk gezegd niet prettig; een infuus met chemo of vocht ziet er heel anders uit. Maar toen ik die tweede transfusie heel bewust meemaakte, realiseerde ik me: dit is dus echt nodig. Zonder die bloedtransfusies zou ik er niet meer zijn geweest.”
Veilig
Over de veiligheid van de transfusies maakte ze zich geen zorgen. “Ik ben zelf bloeddonor geweest, ik weet hoe goed en veilig de Nederlandse bloedvoorziening is. Ik ben ook heel blij dat ik in dit land leef, waar alles goed geregeld is en er gewoon voldoende bloed voor mijn bloedgroep op voorraad ligt. Dat is eigenlijk heel bijzonder, en het kan dankzij al die donors.”
Koesteren
Als ze over haar ziekte vertelt, kaart Lia het donorschap altijd aan. “Ik vind dat meer mensen bloed moeten geven. In mijn omgeving hoor ik veel ‘ja, maar …’, mensen vinden het gedoe of toch een beetje eng. Een vriend van mij is wel donor, hij heeft een zeldzame bloedgroep en wordt wel eens opgeroepen om te doneren na een ongeval. Dan laat hij alles vallen en komt direct naar de bloedbank. Donors zijn het soort mensen die je moet koesteren. Zeker in deze tijd: ondanks het risico van corona komen ze toch doneren. Omdat ze denken: het kan nodig zijn voor iemand. Ze zijn de stille krachten, die het heel gewoon vinden om dit te blijven doen. Dat waardeer ik ontzettend. Heel mooi dat ze op Wereld Bloeddonordag in het zonnetje worden gezet.”
Dit verhaal kwam tot stand in samenwerking met kanker.nl. Daar vind je meer ervaringen van mensen met kanker en lees je hoe het nu met Lia gaat in haar blog.