Ook bloed- of plasmadonor worden? Meld je aan en red een leven!
Er zijn niet veel mensen die het haar na kunnen zeggen: Rianne van Heeckeren bloedde maar liefst twee keer vrijwel helemaal leeg na haar bevallingen. Ze wist het te overleven dankzij bloed- en plasmadonors.
Na een normaal verlopen zwangerschap beviel Rianne in het ziekenhuis van haar dochter Evi, nu 9 jaar oud. “Alles ging goed, alleen de placenta moest er nog uit”, vertelt Rianne. “Evi lag al op mijn buik. Op het moment dat de placenta eruit ging, voelde ik wel iets vloeien. Maar verder had ik niks in de gaten. Tot mijn verbazing stonden er opeens allemaal mensen om me heen. Ze haalden Evi weg, iemand knikte mijn hoofd naar achteren en ik werd met spoed naar de operatiekamer (OK) gereden. En opeens zag ik overal bloed om me heen.”
Beetje bloed over
Wat Rianne niet wist, was dat haar baarmoeder was ingeklapt, waardoor haar grote bloedvaten open stonden en ze razendsnel leegstroomde. “Ik schijn zes liter in korte tijd te hebben verloren. Doordat mijn hoofd naar achteren werd geklapt, bleef er nog een beetje bloed in mijn hersenen aanwezig. Dat heeft me op dat moment gered.” Op de OK kreeg ze direct heel veel plasma toegediend om voldoende vocht in haar lichaam te krijgen en te zorgen dat haar bloed kon stollen, terwijl haar baarmoeder met kracht werd teruggeduwd. “Toen hield het bloeden weer op, gek genoeg.”
Applaus
Zelf had ze eerst niet in de gaten hoe kantje boord haar situatie was. “Ik voelde niks, ik was ook bij bewustzijn totdat ik op de OK onder narcose werd gebracht. Daar waren de artsen achteraf ook verwonderd over.” Haar man daarentegen was in shock. Hij belde Riannes moeder met de mededeling dat ze snel naar het ziekenhuis moest komen, omdat haar dochter er misschien niet meer uit zou komen. Rianne: “Na de OK werd ik langs het personeelsrestaurant gereden op weg naar de uitslaapkamer. Het aanwezige personeel stond op en begon voor mij te klappen. Toen pas realiseerde ik me hoe erg het was geweest.”
Rianne kreeg veel bloed toegediend en mocht na vijf dagen het ziekenhuis verlaten. “Maar het heeft wel bijna een jaar geduurd voor ik lichamelijk en psychisch weer helemaal hersteld was. Ik was verschrikkelijk moe, had een heel laag Hb.”
Zeldzaam
2 jaar later was Rianne zwanger van zoon Tijs. Ze had van tevoren een gesprek met de gynaecoloog over de risico’s. “Een ingeklapte baarmoeder is sowieso heel zeldzaam en volgens de gynaecoloog was dat nog nooit twee keer achter elkaar bij dezelfde vrouw voorgekomen. Maar voor de zekerheid zou een OK voor mij in gereedheid gebracht worden.” Na de bevalling durfde ze de placenta er niet uit te persen, dus werd ze vast richting OK gereden. Rianne: “En toen gebeurde het opnieuw: het bloed begon te stromen. Ik werd zó boos op mezelf. Daar gáán we weer, dacht ik.”
Sterk besef
Deze keer werd ze direct onder narcose gebracht. Omdat het niet lukte om de baarmoeder terug te duwen, kreeg ze een middel waardoor alle spieren in je lichaam samentrekken. Dat hielp om de baarmoeder terug op de plek te krijgen en het bloeden te stoppen.
“Die tweede keer bleek ik vijf liter te hebben verloren”, zegt Rianne. “Dus opnieuw moest ik veel bloed getransfundeerd krijgen. Als ik dat niet had gehad, was ik er niet meer geweest. Tot twee keer toe… Dat besef is heel sterk: dat er veel mensen hun bloed hebben gedoneerd voor mij. Vóór mijn bevallingen had ik eigenlijk nooit stilgestaan bij de mogelijkheid van bloeddonorschap. En nu ik zelf graag donor zou willen worden, mag ik het niet meer.”
Genieten van het leven
Door het acute grote bloedtekort voor de tweede keer heeft Riannes lichaam wat schade opgelopen. “Mijn bijnieren werkten lang niet goed, daar heb ik medicatie voor moeten slikken. Inmiddels zijn ze redelijk goed hersteld. Ik ben door mijn ervaringen wel heel anders in het leven gaan staan, mijn man ook. We proberen zo veel mogelijk te genieten van het leven. We trekken er vaak met het gezin op uit om leuke herinneringen te maken.”