Ook bloed- of plasmadonor worden? Meld je aan en red een leven!
“9 februari 2022 is in mijn geheugen gegrift; die dag stond binnen een paar uur onze wereld op zijn kop. We waren met Dayn bij een kinderarts, omdat hij na een antibioticakuur vreemde bultjes over zijn hele lichaam had gekregen. We maakten ons al wat zorgen omdat hij achterliep in zijn groei en steeds vaker en langer ziek was. Bloedonderzoek bij de kinderarts gaf aan dat hij kwaadaardige cellen in zijn bloed had – waarschijnlijk leukemie. Een onwerkelijk bericht. We moesten meteen naar het Prinses Máxima Centrum, waar hij direct de onderzoeksmolen inging. Toen er opnieuw bloed werd geprikt, werden zijn handje en arm één grote blauwe plek. Een signaal dat het nog ernstiger was dan we dachten.”
Klein hummeltje
“De volgende dag moest Dayn een beenmergpunctie ondergaan om de juiste diagnose te stellen. Daarvoor kreeg hij een roesje. Tijdens de ingreep stopte hij opeens met ademhalen, ze hebben hem moeten reanimeren. Mijn vrouw was op dat moment alleen in het ziekenhuis, ik was naar huis om spullen op te halen en dingen te regelen. Toen ik terugkwam, hoorde ik van de reanimatie. Daar lag hij dan op de IC, zo’n klein hummeltje met allerlei slangen en toeters en bellen aan zijn lichaam. Een beeld dat ik nooit zal vergeten.
Verhaal gaat verder onder de foto
De diagnose was juveniele myelomonocytaire leukemie - JMML. Dayns beenmerg maakte te veel en te onrijpe witte bloedcellen aan, en daardoor niet genoeg rode bloedcellen en bloedplaatjes. De enige manier om te genezen was een transplantatie met donorstamcellen om gezond bloed te kunnen aanmaken.”
Ideale match
“Dayns oudere broer Riff bleek de ideale match te zijn qua stamcellen: 100%, beter kon niet. Hij wilde zelf ook heel graag zijn broertje helpen. Maar een kind van 4 beseft natuurlijk nog niet wat dat inhoudt. Het Wilhelmina Kinderziekenhuis heeft hem begeleid en beoordeeld of hij het geestelijk en fysiek aankon. Dat kon hij volgens hen, dus werd de procedure in gang gezet. Dayn kreeg eerst een chemokuur om zijn eigen stamcellen af te breken. Riff ging onder narcose om de stamcellen uit zijn heupbot te halen. Een vreselijk spannend moment voor ons, met de reanimatie van Dayn net achter ons. Gelukkig ging deze keer alles goed.”
In isolatie
“Dayns weerstand was helemaal weg, die moest hij met de stamcellen van Riff opnieuw opbouwen. Daarom ging hij 6 weken in isolatie op een kamer. Zijn moeder en ik verbleven om de beurt bij hem, onder strikte hygiëne – mondkapje op, elke dag schone kleren en schoon beddengoed. Hij kreeg een tijdlang bijna elke dag een bloedtransfusie om zijn bloedwaarden op peil te houden. Als gevolg van de zware chemo maakte hij tijdelijk geen nieuw bloed aan en verloor hij veel bloed door inwendige bloedingen.”
Bloedtransfusies
“Zijn eerste bloedtransfusie had Dayn vlak na zijn diagnose al gekregen, omdat hij veel te weinig rode bloedcellen en bloedplaatjes had. En in de periode voorafgaand aan de stamceltransplantatie kreeg hij ook elke twee weken bloed. We zagen heel duidelijk wat een impact het had. Hij had weer energie, veranderde van een bleek en lusteloos kind in een levendig jongetje dat wilde spelen.”
Zelf donor
“Ik vond het heel bijzonder, dat mensen zich zomaar inzetten voor anderen door het geven van bloed. Zolang je niet zelf het belang ervan meemaakt, staat het wat verder van je af. Nu heb ik met eigen ogen gezien dat donorbloed levens redt. Mijn vrouw en ik hebben ons allebei aangemeld als donor. We wilden graag wat terug doen. De eerste keer dat ik op de bloedbank kwam, was ik best emotioneel. Ik had het beeld van mijn eigen kind weer voor ogen. Dayn is inmiddels 2,5 jaar, het gaat nu goed met hem. De stamcellen zijn aangeslagen, zijn bloedwaarden zijn stabiel. Zijn broer Riff beseft nog niet goed dat hij zijn broertje gered heeft. Hij wilde hem gewoon graag helpen. We hebben afgelopen jaar heel wat meegemaakt met elkaar als gezin. Gelukkig zijn we er sterker door geworden; we hebben geleerd dat we er voor elkaar kunnen zijn.”