Het leek een onbeduidend sneetje in zijn vinger, maar het kostte Erwin bijna zijn leven. Vanwege een bacteriële infectie kreeg hij een bijna-fatale ziekte en moest hij vijf dagen lang plasmafereses krijgen. Gelukkig kon Sanquins Bijzondere Afname Team (BAT) snel in actie komen.
Ook bloed- of plasmadonor worden? Meld je aan!
“Ik weet de datum nog precies”, begint Erwin. “Op zaterdag 8 april 2023 was ik in de tuin aan het werk, toen ik met een ijzerzaagje in mijn vinger zaagde. Een vervelende snee, pleister erop en klaar. Maar dezelfde avond nog werd ik ziek. Zal wel een griepje zijn, dacht ik eerst. De volgende dag kreeg ik pijn aan mijn arm en had ik opeens een pijnlijke bult onder mijn oksel. Bij de huisartsenpost dachten ze dat het een abces was. Ze gaven me antibiotica en stuurden me naar huis. De dagen daarna werd ik alleen maar zieker. Ik begon bloed over te geven en had bloed in mijn ontlasting.” Op vrijdag 14 april voelde Erwin zich zó slecht dat hij 112 belde en om een ambulance vroeg. “Ik was alleen thuis, mijn vrouw en kinderen waren er niet. En ik dacht: als ik nu geen dokter zie, ga ik het weekend niet overleven.”
“Ik dacht: als ik nu geen dokter zie, ga ik het weekend niet overleven”
Zeldzame aandoening
De meldkamer raadde Erwin aan naar de huisarts te gaan. Toen hij bij de huisarts binnenkwam, schrok die zich rot. Erwins onderarmen en onderbenen zaten inmiddels vol met onderhuidse bloedingen en hij had een vreemde hik. De huisarts nam direct contact op met een hematoloog en stuurde hem per ambulance naar het ziekenhuis. Daar volgden allerlei onderzoeken waaruit bleek dat Erwins bloedwaarden heel slecht waren en zijn lever en nieren bijna niet meer werkten. De hematoloog constateerde dat hij de auto-immuunziekte TTP had. Dat is een zeldzame aandoening waarbij je lichaam antistoffen vormt tegen een bepaald lichaamseigen eiwit dat belangrijk is voor je bloedstolling. Met als gevolg dat je naast bloedingen ook stolsels krijgt die je bloedvaten kunnen verstoppen. De antistoffen zitten in plasma.
Plasmaferese met spoed
Erwin: “Ze besloten als behandeling mijn eigen plasma te vervangen door donorplasma. Daarvoor werd ik midden in de nacht naar het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein gebracht, omdat daar plasmaferese-apparatuur aanwezig was. Alleen zijn de specialisten die deze plasmaferese kunnen uitvoeren – de mensen van Sanquins Bijzondere Afame Team (BAT) – ’s nachts niet aanwezig in het ziekenhuis. Iemand van het BAT is halsoverkop uit België naar het ziekenhuis gereisd voor mij. Om half twee ’s nachts heeft zij mij aangesloten en de eerste hoeveelheid plasma gewisseld.”
Streptokokkeninfectie
Iedere dag werd Erwin vier tot vijf uur aan het aferese-apparaat gekoppeld, om zijn eigen plasma uit zijn bloed te halen en donorplasma toe te dienen. Erwin: “De specialisten van het BAT waren echt super. Ze legden heel rustig uit wat er gebeurde en praatten me steeds moed in. Ze zeiden dat mijn bloed- en nierwaarden elke keer beter werden door de plasmafereses. Na vijf dagen vonden de artsen de waardes goed genoeg om ermee te stoppen.” Helaas kreeg Erwin vervolgens hoge koorts en raakte de linkerkant van zijn lichaam ontstoken. Toen ook nog zijn handen begonnen te vervellen, werd het de artsen duidelijk dat hij een infectie met de streptokokkenbacterie had. Erwin: “Vermoedelijk heb ik die opgelopen via de snee met het ijzerzaagje. En heeft de infectie vervolgens een eenmalige aanval van TTP getriggerd. Er is voor de zekerheid nog een beenmergpunctie gedaan om mijn immuunsysteem te controleren op defecten. Maar het is gewoon domme pech geweest.”
“Ik besef dat ik nog leef dankzij plasmadonors”
Raar idee
Met zware antibiotica werd de infectie bestreden, na drie weken mocht Erwin het ziekenhuis verlaten. “De hematoloog vertelde me achteraf dat als hij mij die eerste nacht een uur later had gezien, hij me niet had kunnen redden. Dat is een raar idee. Ik besef ook dat ik nog leef dankzij plasmadonors. Want door de plasmafereses werden de ziekmakende antistoffen uit mijn bloed gehaald en kreeg ik gezonde plasma-eiwitten terug. Ik heb 24 zakken donorplasma per dag gekregen. Dat zijn heel wat plasmadonors. De vrouw en dochter van een vriend van me zijn ook plasmadonor, ik heb hen een berichtje gestuurd met ‘Dank je wel! Mede dankzij jullie is mijn leven gered.’” Na een lange periode van herstel kan Erwin nu weer zijn grote passie wielrennen beoefenen. “Ik fiets zo’n 300-500 km per week en rijd ook wedstrijden. Dat is heerlijk om te doen. Ik ben alle donors echt eeuwig dankbaar.”