Patiëntverhalen
Hein: “Toen ik de T-cellen kreeg wist ik: dit werkt!”
Wanneer Hein Jambroers een agressieve vorm van huidkanker blijkt te hebben, duurt het niet lang voordat de artsen hem vertellen dat ze niks meer voor hem kunnen doen. Hij begint zich voor te bereiden op het afscheid van zijn vrouw en dochter. Maar dan is er toch nog één kans. Een gouden kans…
-
Els heeft door zware bloedneuzen regelmatig transfusies nodig
Els: “Ik kwam als herboren uit het ziekenhuis”
-
Anne ontvangt iedere drie weken een bloedtransfusie
Anne: “Ik kan alles doen waar ik zin in heb”
-
Extra tijd samen dankzij donorbloed
Christianne: “Door donors hebben we nog veel mooie momenten gehad"
-
Madelon had onverwachts bloed nodig na een operatie
Madelon: “Ik kreeg het gevoel van ‘Jongens, ik bén er weer!’”
-
Kenny had 2 keer veel bloed nodig
Kenny: “Ik voel me verbonden met de donors die mij hebben gered”
-
"Door kanker is niets meer vanzelfsprekend"
Guido: "Door kanker is niets meer vanzelfsprekend"
-
Een simpele daad kan zoveel betekenen
Anne: “Wie neemt mijn plekje als donor over?”
-
Rachel kreeg bloedtransfusie na bestraling en chemotherapie
Rachel: “Ik dacht: ik ben nog niet klaar op deze wereldbol”